BABAM’A

İnsan mayısta ölür mü?

Baharda iğdeler açmışken,

Mis gibi kokusu dolarken burna.

Toprakta, bozkır toprakta papatyalar açmışken

İnsan mayısta ölür mü?

Bozkırın en güzel mevsiminde

Tam hayat yeşerirken

Böyle veda edilir mi?

Son bakışta gülümsüyordun…

Anacığınla dindi mi özlemin,

Babana kavuştun mu?

İnsan bahar da ölür mü?

Mayısta, bahar gelmiş bozkıra.

Sol yanıma kor bıraktın

Son şakanı yaptın.

Canım babam kırgınlıklarla gittin ölüme,

Çok sevdiğin erik mevsiminde.

Son isteğin çok sevdiğin çay oldu.

Bana diyebildiğin son söz “Bu sefer ölüyorum” oldu…

Ah babam ah!

Huzurla uyu, tüm acıların dindi mi…

Seni çok seviyorum…