Bir şarkı çınlıyor

Bir şarkı çınlıyor kulaklarımda taa yüreğimden kopan bir parça inceden inceden sızlıyor ölü aşk diyarından sessizce mırıldanarak dudaklarımdan ruhuma hitap ederken, gözümün gördüğü,kulağımın duyduğu, dokunduğum her yerde,yürüdüğün sokaklardan, bir sen arıyorum. Doğacak bu güneş bak birgün söylemiştin diyeceksin. O gün miladım zannedeceksin ama bilmezsin nasıl direndim haykırışlarda, çığlıklarda, sana yalvardım kör olan gözlerin beni görsün. Kaskatı kalbin beni sevsin diye…Bağrımda saklarım seni sır gibi, şiirler beni anlamaz. Kirletilen aşkımın ne uğruna savaşlar verdiğinden, mutlu olmamız bir ihtimal yakın mı uzak mı? Bilemem. Bir umudum var yakındır doğacak güneşim, titriyor bak ellerim, uçurumun kenarında sevinçlerim, kahrolsun uzaktan da olsa seni izlerim. Tutuşur kalırım. Sende bende olan birşey var. O şey kandiller yakar seni her görüşümde, gülüşlerinde kayboluşumda… Bir asırlık hikaye çıkar bizden, yeryüzünde kaplar bu kitabe, fırtınalar koparır bu hadiseler, aşkın şarabı sarhoş eder akıllı olanı divane eder dillere destan çaresizliğim . Bir şarkı olur herkesin dilinde düşmez. İsyan etmiyorum kaderime kendi cehenneminde yanmaya razıyım ben.