SOLUMDA HALA SAĞSIN

Unuttum mu sanıyorsun bana yaşatılanları , acılarımı. Asla unutmadım. Unutmayacağım….

Ama ben artık gamsız olmayı öğrendim. 

Aklıma her gelişinde gözyaşlarıma dur demeyi, acılarıma savaş açmayı öğrendim. 

Güçlü olmayı , direnmeyi , ayakta dimdik durabilmeyi öğrendim.

Kimseye boyun eğmemeyi öğrendim baba.

Sen öğrettin. 

Bana yaşattığın onca acıdan sonra , bunları sen öğrettin. 

Pire yüzünden yorgan yakmayı , gecenin bir yarısı rüyalarıma giriyorsun diye uykumu yarıda bırakmayı, gözyaşlarımı elimin tersiyle itip ağlamayı bırakmayı öğrettin. 

Gecenin bir yarısı uykumdan uyanıp sabahlamayı , duygularımı bastırmayı sen öğrettin. En acı şekilde öğrendim ben bunları. 

Aynanın karşısına geçip dik durmayı , yalandan yere gülümseyişleri , acıları hep içime atmayı , yaralarım kanadığında kendim sarmayı öğrendim. Sen öğrettin. 

Artık hiçbir şey kalmadı sana dair baba.. 

Ne içimde , ne hayallerimde senin için kurduğum şeyler yok artık. 

Ben çokça sınandım bu hayatta. Ve dersimi aldım. 

Sen yokken ben daha güçlüyüm artık. Daha mutluyum. 

Seni ne kadar öldü saysamda solumda hala sağsın baba…