ÖZLEM

Ben herkes gibi otuz beşlerine geldiğin de değil, yirmi üç yaşımın deli çağlarını yaşarken olgunlaştım…

Gözlerim seni gördü göreli her geceye sen, her sabaha sen diye uyandı.

Değer mi ellerin ellerime yeniden?

Pamuğun öz halini aratmayan ipeksi dokunuşlarını…

Senin ellerine değdi değeli ellerim, başka bir varlığa dokunmayı aklında bile geçirmedi.

Kokun gelir mi acep, şu ılgın ılgın esen rüzgarla? Senin kokunu duydu duyalı burnum, hiç bir koku, cennet bile bu kadar cezbedici olmadı…

Seni sevdi seveli bu yüreğim, ne başka bir gönüle ne de başka bahara meyl etmedi.

Hadi gel…

Denizin ortasında martıların semazen gibi dolaştığı zamanda.

Hadi gel…

Otur yanıma..

Dursun hayat senin gelişinle…