Bir yolda yürüyorsun, öyle karanlık öyke kasvetli ki yalın ayak koşuyorsun taş dolu yolda, yolun yarısı birilerinin seni dağıtmasıyla diğer yarısı ise düşüncelerin seni dağıtmasıyla geçiyor uzunca zemheri düşünceler.
Azizim ah! çekme yer burası…
Benim burada ne ümitlerim, ne hayallerim kırıldı…
Nerden bileceksin ki ne kadar düşüncelerim alt üst oldu
Mütemadiyen bakıyorum uzunca yollar aşılması ne mümkün uzunca yollar.
Zorluyorum aşmak için…
Sonra kan revan içinde kalıyorum yollar bitmek bilmiyor…
Sonra insanlar, insanlar görüyorum yollarda. Hoşça bir an oluveriyor. İnsanlar gülüyorlar. Gülüşüyorlar anlam veremiyorum sonra uzaklara doğru yolda yürüyorlar.
Sonra uzunca yollar uzaklara meylediyorum nihayetinde gidemiyorum yerimde duruyorum gidemiyorum.
Ve yolun sonunda idrak ediyorum bulutsuz yağmur yağar mı? Yağmaz!
Bulutsuz yağmur dertsiz insan da bu yol da bulunmuyor.
Yüreğinize sağlık 🙏🙏
Çok beğendim harika gerçekten