Geç kaldık biz seninle
Saymakla bitmez, bir çok şeye…
Bahara yetişecektik sözde
Bir sürü çiçek görecektik kırlarda
Fakat biz papatya toplayacaktık birlikte
Ben papatyayı çok severim ya
Taç yapacaktın belki de bana
Sonra kuzuları sevecektik seninle
Oradan oraya koşup yorulacaktık birde
Oturacaktık sonra bir ağaç gölgesinde
Bakacaktım gözlerine saatlerce
Bıkmadan usanmadan hem de
Bir uğur böceği konacaktı parmağıma
Uğur getireceğine inanacaktık
Ama olmadı.
Biz bahara geç kaldık seninle
Sonra yaza yetişecektik
Dondurma yiyecektik birlikte
Batıracaktım üstümü çocuk gibi
Gülecektin belki de bana
Kızacaktım biraz sana, sahteden de olsa
Gülüşün güneşten çok ısıtacaktı içimi
Sahteden olan kızgınlığım da geçecekti
Belki balon alırdın bana
Mavi olsun derdim çocuksu bir edayla
Gülerdin yine sen bana
Ama olmadı
Biz yaza geç kaldık seninle
Sonra güz mevsimine yetişecektik
Soğuyacaktı havalar
Hissettirecekti kendini sonbahar
Fakat biz üşümeyecektik seninle
Oturup bir bankta
Düşen yaprakları izleyecektik öylece
Dönüp diyecektin bana
Yaprakların ağaçları bıraktığı gibi
Bırakmayacağım asla seni
Gök gürleyecekti bir anda
Sanki sesini duymuşçasına
Islanacaktık yağmurun altında
Ama olmadı
Biz sonbahara da geç kaldık seninle
Geç kaldık biz seninle
Saymakla bitmez hem de bir çok şeye
Ama en çok bize geç kaldık seninle
Geç kaldık işte
Hem de çok geç.