Hasret kokuyor kitabım,
Yüreğimde bir sızı var adını koyamadığım…
Gecenin ayazında,
Çekildim kuytu köşeme,
Odam hasret kokuyor…
Gözlerime sevdanın sureti yansır.
Ha geldi ha gelecek derken,
Sonu hüsranla biten bir gecenin ayazındayım…
Tenimde kokunun izleri kalmış.
Özlemle beklediğim sevdam yine yok,
Yine boş odam yine yanlızlık!..
Kavrulmuş dudaklarım seni bekler özlemle dokunmak için.
Gözlerim diyorum
Pencereden içeri sızan ay ışığına takılır…
Yıldızlar nispet yaparcasına
Gökyüzüne sarılmış
Kulaklarımda sesin yankılanır…
Bu da bitecek dediğini duyar gibiyim.
Özledim desem, gelir misin?
Hasretim desem, yanar mısın?
Bedenim kavruldu desem, kapımı çalar mısın?
Gece ve ben,
Yıldızlar ve gökyüzünün maviliğine ışık dağıtırken
Rengârenk gökkuşağı misali
Odamı aydınlat desem,
yüreğini açar mısın?
Sevgiye susadım desem,
ellerin uzatır mısın? Özlemin desem hasretim olur musun?
Ve ben geceyle bi başıma kalmanın arzusuyla
Kelimelerin ahenkle dans edişine şahit olurum….
Yalnızlığım ile bi başıma
Geceye merhaba der,
Kuytu köşeme çekilirim…