DAYAN RÜSVA ETME BENİ

Değerli Okurlarım, bu yazımızda çok sevdiğim üstadımız Ahmed Arif’i ve onların dönemini konuşacağız. Lafı hiç uzatmadan yazımıza giriş yapıyorum.

ELBET DE YAŞASIN CUMHURİYET

Ne diyordu o, Ahmed Arif’in dizelerini seslendirdiğinde dinlemeye doyamadığımız, konserini göremediğimiz, sakallarından çocuk kokusu gelen adam; ‘Herif beni görünce yaşasın Türkiye diye bağırıyor, sanki ben uzaydan gelmişim.’ O bahsedilen herif niye böyle bağırıyordu? İnsanları bu denli kutuplaştırmışlardı ve bu davranışın çok yanlış olduğunu düşünüyorum. Yıllar yıllar sonra bu güzel insanlar, çok sevdikleri insanları ve memleketi uğruna sürgün edilmediler mi? Sürgün yerinde vatan hasreti çekmediler mi? Sırf kendi insanları rahat yaşasın diye haksızlıklara göğüs germediler mi ? Tüm insanlık adına, haksızlıklar karşısında titrediler ve baş kaldırdılar. ‘Hasretinden prangalar eskittim’ diyerek edebiyatımıza can verdiler. Ne yazık ki değerleri öldükten sonra anlaşıldı. Geçmişe baktığımızda bu güzel insanlara düşmanlık edenler, günümüzde en büyük hayranları rolüne bürünüp kendilerince, bizden daha çok sahip çıkar hale geldiler.

* İnsanoğlu sahip olduğu her şeyin ve herkesin değerini zamanında bilmeli…

Bu coğrafyanın evlatları, bu ülkenin geleceğidir. Din, dil, ırk farketmeksizin her insana değer verilmeli ve her insana imkan sağlanmalıdır. Tabi iyi niyetiniz suistimal edilir ise katı olmak da sizin elinizdedir. Demem o ki olanakları zorlayarak bir yerlere ulaşmak isteyen insanların elinden tutulmalı güzel amaçlara yoldaşlık edilmelidir.

Üstadımızın çok sevdiğim ‘Anadolu’ eserinden bir kuple ile bu haftayı kapatıyoruz;

Öyle yıkma kendini

Öyle mahzun öyle garip

Nerede olursan ol

İçerde dışarda derste sırada

Yürü üstüne üstüne

Tükür yüzüne celladın

Fırsatçının fesatçının hayının

Dayan kitap ile

Dayan iş ile

Tırnak ile diş ile

Umut ile sevda ile düş ile

Dayan rüsva etme beni