DİLEMİYORUM ARTIK GÖZLERİNDEN

Saymak geriye bir adım daha attırıyor
Üzüyor bu şehir beni..
Yanıp sönen bu yıldızlar biliyor
Geceyi kaç dirhem ettiğimi
Hiç hiçbir şeyin olacağı yok
Kandırıp duruyor bizi düşlerimiz
İnançlarım esir düşmüş halde
Armonikalar kulaklarıma işliyor.
Cebimdeki adreslerden umut kalmamış
Geleceğim gibi..
Canımın bir mayası tutmamış
Kahrım buna müstakil..
Yoruldum, dünyayı tanımaktan
İnsanlara kanmaktan..
Gözlerimi açamamaktan, öyle yoruldum ki..
Dilemiyorum artık gözlerinden
Bak söylenmiyorum da.
Yitip gideceğim bu anlamsızlıkla..
Rüzgar arsızca uluyor
Def ediyor küfrü inancım dan
Saçlarım öyle yoruldu ki,
Yüreğimin susuşundan..
Geliyorum kendi hakkımdan
Üzüyor bu oda beni,
Anlamayan bir zihne
Sözler bahşediyorum
Biter mi sence yorgunluğum.