Binlerce anı var zihninde, binlerce kelime, binlerce hayal kırıklığı, binlerce mutluluk, binlerce acı, binlerce unutulmaya yüz tutmuş yaşanmışlık. Binlerce dökülmüş gözyaşı var gözlerinde, binlerce ağlayamadığın düğüm boğazında. İstemeden ya da isteyerek ettiğin binlerce veda var içinde, binlerce vazgeçiş, binlerce fazla fazla edemediğin veda. Binlerce cümle var söyleyemediğin dilinde, binlerce söylediğin kelime. Binlerce hata var ,binlerce günah ve binlerce doğru. Yolun sonuna geldiğini hissediyorsun şimdi. Yeterince yol yürüdüğünü, yorulduğunu, gücünün kalmadığını, bilerek ve bilmeyerek yaptığın her şeyin üstüne yıkıldığını. Hepsi oldu.Hepsini yaşadın.Yaşayacak çok şeyinin kalmadığını düşündüğünde bile yaşamak için bir müziğe,bir kitaba, bir filme, denize, sokakta yürürken yanından geçen insanların parfüm kokularına, yağmurdan sonra kokan toprağa, annenin diktiği nergis kokusuna, yürürken gördüğün en sevdiğin çiçek olan güllere, inanmayı güvenmeyi bıraktığın insanlara bile tutundun. İçinde hep sevdin bu dünyayı ama çoğunlukla sevemedin de. Hep bir eksikti bu dünya sana. En küçük yaşlarda başlamıştın bu garip eksikliği, yabancılığı hissetmeye. Ait olamadığın yere ait olmak isteyip ait olamayandın sen. Hata yaptın diye başkasının da sana hata yapmasını acıyla kabul de ettin. Başkaları rahat etsin diye kendi rahatından da vazgeçtin. Yeri geldi başkalarını kendin için hiçe de saydın, yeri geldi başkaları için kendini. İkisini de sevdin. Kendin için kalpsiz gibi görünmeyi de, başkaları için hiç birşey yokmuş gibi göstermeyi de. Eksiklerini gösterdin. Kimi zaman hayal kırıklığına uğrasan da göstermek bile yetti bazen. Ama biliyorum hep kendi kendini topladın. Hep kendinle doldurdun o eksiklikleri. Seni topladığını düşünen herkes dağıttı seni.Dağıttığını sananlarsa topladı.Kötü şeyler hep olur, acı şeyler hep olur, mutlu şeyler hep olur, pişmanlıklar hep olur, herşey yıkılır ama herşey yeniden başlayadabilir. Nedenler küçük gelebilir, büyük gelebilir.Ölüme de aşık olabilirsin ,yaşamaya da. Her şeye aşık olabilirsin baktığında. Bir insana, bir çiçeğe ,bir şarkıya , görünmeyene ve görünene. Her şeyden nefrette edebilirsin. Bir şarkıdan, bir insandan ,bir kitaptan.Çünkü bu yaşam herkese farklı yollar sunar.Farkı insanlar , farklı şehirler , farklı sokaklar, farklı acılar ve mutluluklar. Kendine de aşık olabilirsin nefret ederken kendinden. Çok anının olması mı? Yoksa boş yaşamak mı daha iyi olurdu? Diye düşünüyorum hep. Bunca acı, bunca mutluluk, bunca pişmanlık hepsi yaşanmamış olsaydı nasıl biri olurdum diyorum kendime.Bomboş olurdun diyo içimdeki ses. Boş bir sayfa tertemiz beyaz.

Bu İçeriğe Emojiyle Tepki Ver
Çok Kızdım
Çok Kızdım
0
Tebrikler
Tebrikler
0
Aşık Oldum
Aşık Oldum
0
Aşırı Duygusal
Aşırı Duygusal
0
Wuuuu
Wuuuu
0
Çok Komik
Çok Komik
0

Bir Yanıt

Bir yanıt yazın